Wszystkie cytaty (najlepsze)

Usopp: Luffy nie umarł. I jestem przekonany, że zostanie Królem Piratów. Gwarantuję wam! I nigdy nie pozwolę z niego drwić!

Ciel Phantomhive: W prawdziwym świecie nie ma żadnych zasad. Bez wątpienia znajdą się tu rycerze łamiący zasady oraz pionki niewypełniające rozkazów. Jeśli nie zachowasz czujności, skończy się to szach-matem.

Meleoron: Nawet człowiek, z którym przyjaźnisz się od 20 lat, może wbić ci nóż w plecy. Czas nie jest miarą zaufania.

Kaneki Ken: Lepiej zostać zranionym, niż ranić innych. Dobrzy ludzie będą szczęśliwi na przekór wszystkiemu.

Saitama: Musisz trenować, póki włosy nie zaczną ci wypadać. To jedyny sposób, by stać się silnym.

Bianchi: Jest autorytetem w dziedzinie języka zwierząt i insektów.
Reborn: Poza tym umiem rozmawiać z kosmitami.
Tsuna: Naprawdę?
Reborn: Kłamałem.

Maiko: Nie ma reguł, które działają na pijanych ludzi!

Son Gokū: Kuririn... to umieranie to niezbyt przyjemna... rzecz... nie?

Konan: Czy wiesz, czemu ja i Nagato cię zdradziliśmy? Ponieważ jesteś ciemnością, światem, w którym kwiaty mogą uschnąć i umrzeć!

Nagato: Nie byłem w stanie uwierzyć w siebie.

Nagato: Czy nienawidzisz mnie? Teraz, gdy stoję przed tobą... chcesz dokonać zemsty, prawda? Nic nie możesz zrobić. Nie byłeś w stanie odpowiedzieć na moje pytanie. Jesteś tylko ofiarą, która pomoże przywrócić temu światu porządek, oto odpowiedź.

Nagato: Mój pokój nazywasz fałszywym. Jednak nie ma nic bardziej fałszywego niż pomysł, aby w tym przeklętym świecie ludzie byli w stanie się zrozumieć.

Biały Zetsu: Cóż mam powiedzieć, po prostu chcę pozbyć się wszystkich złych rzeczy na świecie i udać się do świata marzeń, pełnego dobrych rzeczy. We śnie możesz wszystko... nawet ożywić zmarłych.

Deidara: Moje dzieła są idealne, nic i nikt ich nie przewyższy! Jestem lepszy! Nie mogę przegrać! Nie z kimś takim...

Uchiha Itachi: Przeceniliście swoje możliwości, nie wiedząc o moich.

Uchiha Itachi: Jeśli masz siłę, w końcu staniesz się samotny, a w ostateczności arogancki. Nawet jeśli byłeś wszystkim, czego ludzie życzyli ci od początku.

Uchiha Itachi: Decydujecie o mnie, lekceważycie mnie.

Shiota Nagisa: Jaki potwór, który żyje bez oczekiwań i uwagi, mógłby zrozumieć ludzkie uczucia?

Akabane Karma: On jest martwy, mimo że ciągle żyje... W tej chwili zrozumiałem. Gdybym stracił w nim całą nadzieję... dla mnie to to samo, jakby był martwy.

Koro-sensei: Żeby kogoś oszukać, trzeba go dobrze znać. Musisz przemyśleć, co powiedzieć.

Mitsuki: Powszechnie nazywa się to syndromem bohaterki tragicznej. Stan ten dotyka młode dziewczyny w pewnym wieku, które nie są świadome tego, kim są, i próbują odnaleźć sens swojego prawdziwego istnienia.

Haruna: Nawet jeśli ze sobą chodzimy, nadal jest pełno obaw. Nie chodzi o to, że sobie nie ufamy... Raczej... brakuje mi pewności siebie.

Może nie chciałam, żeby coś mi się przypomniało o tamtych czasach... A może po prostu bałam się, że sytuacja się powtórzy... Niezależnie od tego, czy nadaję się do tej roboty, czy nie.

A ty? Ty jesteś głównym powodem mojego uśmiechu. I głównym powodem moich wątpliwości.

Fujinuma Sachiko: Nie uda ci się, jak będziesz takim pesymistą. Lepiej zakładać, że ci się uda. Kto nie ryzykuje, nie zyskuje.

Son Gokū: Gdybyś nie był zły do szpiku kości, mógłbyś być dobrym rywalem.

Yukinoshita Yukino: Ludzie to obrzydliwe stworzenia. Łatwo popadamy w zazdrość.

Yukinoshita Yukino: Zamiast dawać głodnym ryby, dajemy im wędki i uczymy ich, jak się nimi posługiwać.

Mine Fujiko: Ryzyko jest wpisane w ludzkie życie. Bez ryzyka nie zdobędziesz sławy, bogactwa ani miłości.

Lampo: Strażnik Błyskawicy ściąga wszelkie pioruny na siebie i trzyma je z dala od rodziny, jak piorunochron.

Tsuna: Co z tym zrobimy? Po tym, jak pan Kawahira nas tu ukrył... Jak my mu to wytłumaczymy?
Reborn: Po prostu powiedz, że mieszkanie poszło z dymem.

Twoje ciało będzie poruszało się automatycznie, by chronić swego pana.

Uśmiecha się, ale w głębi jego spojrzenia widać niewyobrażalny chłód.

Naruto: Czy twoja więź z rodzicami to za mało? Wiesz, takie "więzi" wykraczają poza ramy pokrewieństwa. Znaczą więcej niż krew!
Sarada: Aha! Co więc w nich takiego wyjątkowego?!
Naruto: Uczucia. To wszystko. Więcej nie potrzeba. Spójrz w głąb siebie raz jeszcze.

Vegeta: Bez względu na wszystko nie zapominaj o saiyańskiej dumie!

Yasu: Być samemu ze sobą a być osamotnionym to nie to samo

Yato: Nieważne, jak bolesne i ciężkie, ludzie powinni cenić swoje życie.

Kuchiki Rukia: Łzy są porażką ciała pokonanego przez serce.

Zeno: Ludzie są jak lustra. Jeśli się do nich uśmiechasz, odbijają uśmiech.

Lottie: Nie da się żyć, nie sprawiając nikomu cierpienia.

Yoshioka Futaba: Tak się cieszyłam, że zacznę z czystym kontem... ale już pierwszego dnia się potknęłam.

Mabuchi Kō: Gdy człowiek zaczyna się o kogoś troszczyć... przysparza mu to tylko problemów.

Vegeta: To brzmi tak, jakbyś chciał dać mi do zrozumienia, że jesteś silniejszy niż ja.
Son Gokū: Dużo silniejszy.

Uczeń 1: Ładna jest ta Erina, wiecie, ta z II c.
Uczeń 2: Widziałeś jej majteczki?
Świnka: Tak.
Uczeń 2: No i co, co na nich jest?
Świnka: Demony.

Chór: Rozbierzcie go, to będzie leczył. Nie będzie zaś, to go zabijcie. To tylko lekarz, to tylko lekarz, to tylko lekarz.

Lekarz: Młody przyjacielu, twoim błędem jest to, że nie masz szerszego spojrzenia. Ja, który zwiedziłem już daleko i szeroko wszystkie izby chorych, mówię ci: twoja rana nie jest taka zła. Zadana dwoma ciosami siekiery w ciasnym kącie. Wiele ludzi nadstawia swój bok i ledwie słyszą, że siekiera uderza w lesie, a cóż dopiero, że się ku nim zbliża.
Umierający chłopiec: Naprawdę tak jest, czy też oszukujesz mnie w gorączce?
Lekarz: Naprawdę tak jest, masz na to słowo honoru urzędowego lekarza.

Urahara Kisuke: Pragnienia są twardsze od stali.

Lupin III: Podczas badania nie zauważyli jednej rzeczy. Nieobcinany paznokieć staje się ostry jak brzytwa.

Kurosaki Ichigo: Chwila, ty jesteś tu reżyserem?!
Abarai Renji: Słuchajcie mnie uważnie. Rukia wpada w pułapkę Rangiku i zostaje porwana. Ichigo nic nie może zdziałać, dopóki Inoue i Chad znajdują się pod kontrolą Rangiku. Zostałeś przyparty do muru, kolego!
Kurosaki Ichigo: I co dalej?
Abarai Renji: Ratujesz Rukię. Koniec sceny.
Kurosaki Ichigo: Jak?
Abarai Renji: Sam coś wymyśl!

Griffith: Gdy mężczyzna napotka kogoś, kto napełnia go dogłębnym strachem, nie może go zignorować. Ma wtedy tylko dwa wyjścia... Być mu posłusznym i lojalnym lub też pozbyć się go, a wraz z nim swego strachu.